Sander Bauer is vlak na de start van het programma Verbouwstromen bij het team gekomen. Dit programma is opgericht om opschaalbare en voorspelbare renovatiestromen te creëren die eraan bijdragen om vóór 2050 de bestaande woningvoorraad in Nederland CO2-neutraal te maken. Sander: “Ik zie dat er weinig aandacht is voor een robuuste gebiedsinrichting en dat renovatiepartijen daarvan de dupe zijn. Een bouwpartij gaat niet over de publieke ruimte, maar is wel ineens afhankelijk geworden van de kwaliteit daarvan om nog verantwoord te kunnen renoveren.” Hij wil het thema natuurinclusief renoveren graag vanuit Verbouwstromen begeleiden in de uitwerking.
Na de opleiding biotechnologie in Delft heeft Sander een master bos- en natuurbeleid gedaan aan de Wageningen Universiteit. Deze combinatie van een analytische blik en beleid-theoretische kennis is zeer geschikt voor de vertaalslag van grote ambities naar de praktijk. Sander weet door zijn werk met natuur en soortbehoud van gifkikkers in Zuid-Amerika ook veel van biodiversiteit maar is nét geen ecoloog, dat is voor hem een belangrijke nuance.
Sander: “Vorig jaar werd ik Klimaatburgemeester van de gemeente Uithoorn. Het programma Verbouwstromen plukt daar de vruchten van. Zo droeg ik bij als amicus curiae van de Raad van State over vleermuizen in spouwmuren en de gevolgen voor de renovatiepraktijk. Als klimaatburgemeester zie ik dat er weinig aandacht is voor een robuuste gebiedsinrichting en renovatiepartijen zijn daarvan nu de dupe. Een bouwpartij gaat niet over de publieke ruimte, maar is wel ineens afhankelijk geworden van de kwaliteit daarvan om nog verantwoord te kunnen renoveren. Voor Verbouwstromen ligt er een taak om de relatie tussen renovaties en het Hollands struweel als leefgebied voor vleermuizen en huismussen te agenderen.
Onlangs werd Verbouwstromen geïnterviewd over de bodemvitaliteit in de stad. Mensen weten ons programma dus al goed te vinden en dat is gezien de omvang van de renovatieopgave erg belangrijk. Duidelijk is dat bodemvitaliteit nog extra aandacht van ons verdient. Je merkt daarbij wel dat het wollige imago van ‘het groen’ er nu echt eens af moet. De bestaande narratieven over de natuurinclusieve stad zijn nog onvolwassen en dat maakt een gesprek op inhoud soms beladen. De feiten liegen er niet om. Mensen vinden het wonen in een versteende omgeving onprettig. Bij de energietransitie ligt een vergroeningskans voor het oprapen. Ik zie deze strubbelingen als smeermiddel voor de vastgeroeste denkbeelden.
Door het taalgebruik rondom natuurinclusieve maatregelen merk ik dat het ambitieniveau soms terugloopt. De knelpunten zitten niet alleen in de interpretatie van beleid maar ook in gebrekkig contact tussen experts. Zonder inhoud maak je geen snelheid, dus ik zou het thema natuurinclusief graag actiever aan de markt presenteren en vanuit Verbouwstromen goed begeleiden bij de uitwerking. Wat doe je bijvoorbeeld als de zwarte rat (Rattus rattus) in je vleermuiskast kruipt? Zet je gladde tegeltjes rond de ingang, of maak je een uitstulpende opening zoals de wevervogels (Ploceidae) dat doen? We mogen zulke biomimicryoplossingen best slim afkijken van de natuur.
Heb jij ook bijzondere oplossingen die je graag terugziet binnen de natuurinclusieve renovatie? Stuur dan een mail naar sander.bauer@verbouwstromen.nu.
Andere berichten
